De Turkse democratie kwam de 27e mei en de 12e maart te boven en vertrok opnieuw, maar de storm ging niet liggen en de wederzijdse afrekening was nog niet voorbij. Integendeel, er werden nieuwe fronten in het land geopend en het bloed begon als een goot te stromen. Eindelijk werd er op 12 september weer op de deur geklopt. Degenen die die dag kwamen, veranderden alles, alles. Niets zou ooit meer hetzelfde zijn, niets zou meer hetzelfde zijn als voorheen.